کِی؟ کجا؟
باز از نگینِ عهدِ تو نقشِ وفا که بُرد
چندین وفا که کرد چو من در هوای تو؟
وان گه ز دستِ هجرِ تو چندین جفا که بُرد؟
بگریست چَشمِ اَبر بر احوالِ زار من
جز آهِ من به گوش وی این ماجرا که بُرد؟
سودا مَپَز، که آتشِ غم در دلِ تو نیستگفتم لبِ تو را که: دلِ من تو بردهای
گفتا: کدام دل؟ چه نشان؟ کِی؟ کجا؟ که بُرد؟
ما را غمِ تو بُرد به سودا، تو را که بُرد؟
توفیقِ عشقِ رویِ تو گنجیست، تا که یافت؟
باز اتفاق وصل تو گوییست، تا که بُرد؟
جز چشمِ تو که فتنهی قَتّالِ عالم است
صد شیخ و زاهد از سَرِ راهِ خدا که بُرد؟
سعدی نه مردِ بازیِ شطرنجِ عشقِ توست
دستی به کامِ دل ز سپهرِ دَغا که بُرد؟
(سعدی / غزلیات)

photo: Raghu Rai



